TREND-SETTERS ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΙ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
του Μηνά Μηνατσή(mminatsis@gmail.com) / eternal-optimist.tumblr.com 09/08/2010
Υπάρχουν πάρα πολλοί σχεδιαστές στην Ελλάδα με μικρή πορεία στη μόδα, που διατηρούν ένα μικρό ατελιέ κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Παρευρίσκονται σε όλα τα events που προσκαλούνται κι έτσι κρίνουν ότι μπορούν να προβάλλουν καλύτερα την εικόνα και τη δουλειά τους. Ο Σωτήρης Γεωργίου είναι ένας σχεδιαστής που εργάζεται τα τελευταία χρόνια στη μόδα. Διατηρεί ένα ατελιέ στου Ψυρρή και την ίδια ώρα είναι ένας άνθρωπος low profile, κουβαλάει μια κεντροευρωπαϊκή αισθητική στο προσωπικό του στυλ και μια έμφυτη ευγένεια, ενώ για τη δουλειά του προτιμά να κινείται αθόρυβα και δημιουργικά. Συναντηθήκαμε στο ατελιέ του για μια κουβέντα πάνω στη μόδα σαν μορφή τέχνης και σαν κοινωνικό-οικονομικό φαινόμενο.
Κανονικά θα ‘πρεπε να ξεκινήσω αυτή τη συνέντευξη ρωτώντας σας για την έως τώρα πορεία σας στη μόδα.
Για κάποιο λόγο όμως, ποτέ δε μου γεννήθηκε η επιθυμία να ανατρέξω στο ιστορικό σας. Είστε άλλωστε κι αρκετά χρόνια ήδη στο χώρο. Αν σας ζητούσε κάποιος να περιγράψετε επιγραμματικά τη μέχρι τώρα πορεία σας στη μόδα, τι θα απαντούσατε;
Πορεία αναζήτησης και δημιουργίας….
Έχουν περάσει δέκα χρόνια από το Millennium, οπότε και η μόδα προσπάθησε να επανατοποθετηθεί. Σε τι φάση θεωρείτε ότι βρίσκεται τώρα, ενόψει της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα;
Η παγκόσμια μόδα έχει να αντιμετωπίσει τη γενικότερη κρίση και το σύγχρονο τρόπο ζωής. Βρίσκεται σε περίοδο αναζήτησης και επαναπροσδιορισμού στη νέα τάξη πραγμάτων. Τα θέλω και οι ανάγκες μας βρίσκονται σε φάση συμφιλιώσης. Οι ξεκάθαρες εικόνες και σκέψεις είναι αυτό που χρειάζεται σήμερα η μόδα. Η δημιουργία και η έμπνευση σε οποιαδήποτε περιόδο κρίσης δεν κλονίζονται, μας επιστρέφουν στη βάση μας για να ανασυνταχθούμε και να δώσουμε το παρών! Η μόδα πρέπει να έχει μέσα την ελπίδα της αλλαγής. Τα ρούχα είναι κάτι παράπανω από την ένδυση, είναι η καταγραφή της κοινωνίας όπως έχει γίνει και στο παρελθόν.
Υπάρχουν ακόμα οίκοι μόδας – trend-setters;
Θεωρώ ότι οι οίκοι μόδας, με την κλασική έννοια, υπάρχουν από το μακρινό παρελθόν! Εννοώ ότι ο Dior, η Chanel, o ΥSL, έχουν διαγράψει την πορεία τους κι έχουν αφήσει το στίγμα τους. Trend-setters δεν είναι οι οίκοι, είναι οι άνθρωποι, και σήμερα έχουμε ξεχάσει να κάνουμε πολιτική πράξη την ένδυση, όπως ο Βowie, οι punks, οι rock stars στα 60s, 70s, 80s. Επανάσταση στη μόδα έφεραν ο Dior, η Chanel, η Vivienne Westwood, o Gaultier. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν σήμερα πιο εναλλακτικά ονόματα, όπως οι Victor & Rolf και o Gareth Puth, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι trend-setters με την κλασική έννοια! Όλοι οι trend-setters αφουγκράζονταν την ανάγκη του πραγματικού ανθρώπου!
Βλέπει κανείς τα editorials στα περιοδικά μόδας. Ευφάνταστα αξεσουάρ, περίτεχνο styling, πολλά χρώματα, διαφορετικά υφάσματα, διαφορετικές γραμμές. Όλα μαζί. Είναι στ’ αλήθεια έτσι η μόδα τώρα;
Ένα κομμάτι της ναι, αλλά όλα είναι σχετικά!! Ίσως όμως το περίτεχνο και το ευφάνταστο είναι αυτό που μας λείπει και η μόδα έρχεται να καλύψει την ανάγκη μας αυτή. Μερικές φορές η υπερβολή δεν είναι κακό, αρκεί να έχει σημεία αναφοράς.
Θα σχεδιάζατε ποτέ μια συλλογή εντελώς μίνιμαλ; Ρούχα εργασίας για παράδειγμα.
Με ενδιαφέρουν όλα. Γιατί όχι; Αν έβρισκα μια πρόκληση σ’ αυτό, θα το έκανα.
Αξεσουάρ γιατί δεν έχετε υπογράψει ακόμα;
Στη συλλογή μου PERPLEXITY A/W 2010-11, παρουσίασα για πρώτη φορά μια μικρή συλλογή με αντρικές και γυναικείες τσάντες. Είναι στα μελλοντικά μου σχέδια να επεκταθώ σε αυτόν τον τομέα.
Σε μια πρόσφατη συνομιλία μας, μου είπατε ότι «ένας σχεδιαστής δεν μπορεί να αφορά τους πάντες». Θέλετε να μας το εξηγήσετε λίγο αυτό;
Έχω μια αισθητική και μια ταυτότητα που δεν είναι ίδια με όλους. Κάποιοι συμφωνούν, κάποιοι όχι! Επιχειρηματικά, πρέπει να ξέρεις πού απευθύνεσαι. Αποκτάς ένα target group που όχι μόνο δεν πρέπει να το απογοητεύσεις, αλλά είσαι υποχρεωμένος να το διευρύνεις. Έχεις πιο ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με το πού θέλεις να τοποθετηθείς.
Άρα εσείς, σε ποια μερίδα του καταναλωτικού κοινού θεωρείτε ότι απευθύνεστε;
Τα ρούχα μου είναι για το κοινό που εκτιμά και καταλαβαίνει αυτό που του παρουσιάζω. Είναι για όλους τους ανθρώπους με προσωπικότητα.
Η συλλογή σας για το χειμώνα 2010-11 έχει ξεκάθαρη θεματική. Ήταν μια πολύ δυνατή συλλογή. Τι σας ενέπνευσε;
Με αφορμή το σημερινό χάος, ήθελα να δώσω μια εικόνα στη συλλογή πως τίποτα δεν είναι στέρεο, σταθερό, γιατί έτσι θεωρώ πως ζούμε. Πάνω σ’ αυτήν την κεντρική ιδέα, εμπνεύστηκα από τον Pollock και την τεχνική dripping και την τοποθέτησα σε διάφορα σημεία στη σιλουέτα. Έχω την ανάγκη να φτιάχνω ιστορίες. Φέτος η ιστορία μου έχει cape covers φορέματα, τεράστια πουλόβερ, στενά παντελόνια, παλτό με όγκους και όλα πλεγμένα με νήματα. Το νήμα είναι το στίγμα μου!
Δε φοβάστε και το χρώμα καθόλου, ακόμα και στα ανδρικά σύνολα, στα οποία ίσως να ‘πρεπε να είστε και λίγο πιο φειδωλός.
Δε νομίζω ότι χρησιμοποιώ το χρώμα τόσο. H ιδιαιτερότητα στα σχέδια και στις λεπτομέρειες ίσως είναι αυτό που μπερδεύει. Μ’ αρέσει να πετάω μια έντονη λεπτομέρεια με χρώμα μέσα σε μια πιο ήρεμη χρωματική παλέτα.
Ποιο είναι το πιο παρεξηγημένο χρώμα στη μόδα;
Υπάρχει;
Ποιο είναι το νέο μαύρο ή το δικό σας επόμενο μαύρο;
Γκρι και οι αποχρώσεις του. Αν και το μαύρο είναι κλασική περίπτωση που δεν ξεφεύγεις.
Αρκετοί σχεδιαστές ανεβάζουν γυναίκες-μοντέλα σε παρουσίαση ανδρικών συλλογών. Άλλες φορές πάλι το catwalk γίνεται κοινό, με παρουσίαση ανδρικών και γυναικείων συνόλων. Το κάνετε κι εσείς. Γιατί;
Είναι οικονομικής φύσεως το θέμα. Επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει βιομηχανία μόδας και καμία κρατική υποστήριξη, προσπαθείς να δείξεις τη δουλειά σου με τις υπάρχουσες συνθήκες. Μακάρι ν’ αλλάξει αυτό.
Θα επιστρέψουμε στο classic gender που ήταν τόσο ισχυρή τάση πριν 15 χρόνια ή η ανδρόγυνη μόδα έχει έρθει για να μείνει;
Δε θα το έλεγα τόσο ανδρόγυνη, όσο εξελικτική. Λόγω των καιρών, οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να δανείζονται εκείνα τα στοιχεία από το κάθε φύλο, που θα κάνουν τη ζωή τους πιο πρακτική. Επίσης ιστορικά, η ανδρόγυνη μόδα δημιούργήθηκε για όφελος των γυναικών.
Είστε σε πυρετό προετοιμασίας για τη συλλογή σας Άνοιξη-Καλοκαίρι 2011. Τι να περιμένουμε από το Σωτήρη Γεωργίου;
Τα print του Bauhaus, σε συνδυασμό με την urban αισθητική μου. Περίτεχνες λεπτομέρειες στο κόψιμο και στον τρόπο συμπεριφοράς των υφασμάτων. Με ενδιαφέρει να δώσω έμφαση στη λειτουργικότητα, ξεκάθαρα σχήματα, αστική διάθεση, ρούχα everyday all day.
Μέχρι τότε, έχετε να δώσετε κάποια συμβουλή στην Ελληνίδα και τον Έλληνα όσον αφορά το στυλ τους;
Mε ενοχλεί περισσότερο η διάθεση των ανθρώπων, παρά τα ρούχα.
ΠΗΓΗ>VELVET